زیان های جسمی:

الف:عقل . ب: سیستم عصبی   ج: مغز   ح: زبان و دستگاه گوارش     چ: قلب و عروق  خ: خطر ابتلا به سرطان    د: عوارض متابولیکی    ذ: پانکراس یا لوزالمعده .   ر: روده کوچک   ز: تأثیر در جهاز تنفسی و تولید سل    س: بد کنشی جنسی    ش: کبد     ص: مخچه    ض: مسمومیت حاد با الکل    ط: در جنین    ظ : در نسل  ع: کاهش عمر

علاقه مندان می توانند برای مطالعه ی بیشتر به هریک از موارد به کتاب « از شراب چه می دانیم ؟ » موسسه پژوهشی فرهنگی اشراق ،نشر  حسنین علیهما السلام قم رجوع نمایند .

 علاوه بر زیانهای جسمی ، مضرات اخلاقی ، اختلال های روانی ، زیانهای اجتماعی ، زیانهای اقتصادی ،و... را نیز به دنبال دارد که بر هر جوان مسلمان و دین دار و معتقد به بهشت و جهنم و عذابهای جهنمی لازم است که از آن اجتناب نمایند .

سوال :

1-آبجو و ماءالشعیر حرامند یا حلال ؟ فقّاع که از جو گرفته می شود و به آن « آبجو » می گویند نجس است. ولی آبی که به دستور طبیب از جو می گیرند و به آن « ماء الشعیر » می گویند پاک است.

2-بین جوانان امروزی می رویم و از حرمت شراب سوال می شود در پاسخ ما می گویند : چرا نوشیدن مقدار کمی از مشروبات الکلی ، اگرچه مست کننده نباشد حرام است ؟ حتی به اندازه ای بخوریم که ازحالت عادی خارج نشویم ؟

در پاسخ به جواب این دسته از عزیزان باید گفت :

الف: علوم بشری محدود است ، هر روز مجهولی را کشف یا بر یا فته های گذشته ی خود خط بطلان می کشد و ... از این جهت علوم بشری نمی تواند بگوید : نوشیدن یک قطره مشروب ضرر ندارد ، بلکه می تواند بگوید : ما به ضرر داشتن آن پی نبردیم و چه بسا در آینده دور یا نزدیک به ضرر آن پی ببریم بنابر این ، علم پزشکی نمی تواند فتوا به حلیت یک قطره ی آن بدهد

ب: اگر نوشیدن مشروب برای معالجه ی بیماری باشد – در صورتی که درمان دیگری نداشته باشد و داروی انحصاری برای یک بیمار محسوب گردد – جایز است ، اما اگر برای معالجه نباشد ، انگیزه ای جز هوسرانی در میان نخواهد بود ، دین مقدس اسلام که همواره مبارزه با هوسرانی در برنامه ها و دستورات خود گنجانده ، هر گز اجازه نمی دهد که کسی بایک ماده ی خطر ناک هوسبازی کند ، هر چند که فعلاً بی ضرر به نظر آید ، چنان که هیچ عاقلی نوشیدن مقدار کمی سم خطر ناک را مجاز نمی شمارند، هر چند که بی ضرر به نظر آید .

ج: امتیاز انسان بر حیوان عقل است آنجا که در حدیث آمده : اولین چیزی که خدا خلق کرد ، عقل است .

و باید در حفظ کامل این موهبت الهی سعی کافی مبذول داشت از این رو استفاده هر چیزی که آن را زایل یا تضعیف می کند یا آن را در معرض زوال و یا ضعف قرار می دهد ، روا نیست. و چون خطر « زوال یا تضعیف عقل» بزرگ است ، از هر چیزی که موجب این خطر می شود ، باید پرهیز کرد ، هر چند احتمال آن ضعیف باشد .

ادامه مطلب...