فضاهای امروزی را با فضای تاریخی عاشورا و کربلا پیوند داده‌ام. به عنوان مثال در داستان حضرت سکینه(ع) داستان را از زاویه اسرای ایران و کربلا  روایت کرده‌ام که حضرت در اسارت است. این کار را در کتاب «پرسش‌های شما، پاسخ‌های امام رضا(ع)» انجام دادم. البته ویژگی دیگر این اثر آن است که تا کنون کتابی به زبان ساده و به شکل نثر در این حوزه نوشته نشده است.

وی درباره نقش ادبیات عاشورایی در جامعه اظهار کرد: ادبیات عاشورایی باید مفاهیمی را به کودکان و نوجوانان منتقل کند که ذوق و شوق جهاد را در او به وجود بیاورد. پدر یکی از خوانندگان این مجموعه درباره واکنش فرزندش پس از خواندن این اثر می‌گفت: «وقتی کتاب «مانند عباس(ع)» را برای پسر 4 ساله‌ام خواندم، از شهادت کودکان در جنگ با یزید متاثر شد و از من خواست تا با هم به جنگ یزید برویم!»

«خوش» افزود: اگر در مملکت ما روحیه شهادت‌طلبی نباشد همه‌ چیز از بین می‌رود و مردم کشور ما هم مثل کشورهای عربی یا غربی بی‌تفاوت می‌شوند. ادبیات، شآن انسان را بالا می‌‌برد و ادبیات کودک نقش بسیار مهمی در تعالی انسان دارد. نویسنده برای موفق شدن در این حوزه، هم باید به ادبیات تسلط داشته باشد و هم ویژگی‌های مخاطبش را بشناسد.

این نویسنده ضمن اظهار تاسف از افزایش کتاب‌های بازاری در حوزه کودک و نوجوان گفت: خیلی وقت‌ها کتاب‌های مختلفی را که در حوزه‌ کودک و نوجوان منتشر می‌شوتد می‌خوانم و احساس می‌کنم درصد زیادی از این آثار چیزی به کودکان نمی‌دهند. اگر ما می‌خواهیم کودکان‌مان را حسینی بار بیاوریم، در کنار کتاب‌های مختلف باید کتاب‌های عاشورایی را نیز منتشر کنیم و در اختیار آن‌ها بگذاریم اما بسیاری از ناشران ما امروزه به دنبال تجارت هستند و هدف اصلی نشر کتاب را فراموش کرده‌اند.

وی با تاکید بر این‌که ادبیات عاشورایی نباید تنها به سوگواری اختصاص پیدا کند، در این‌باره توضیح داد: من برای جلوگیری از دلزدگی و تغییر فضای غم‌انگیز، تلاش  کرده‌ام تمرکز را بر انتقال مفاهیم بگذارم. به عنوان مثال در داستان امام باقر(ع) نوشتم و شجاعت امام را در مجلس یزید بازگو کردم اما برخی از نویسنده‌های مذهبی فکر می‌کنند حتماً باید داستان‌های‌شان را به روضه‌ای متصل کنند در حالی‌که ارزش‌های بسیاری هم‌چون شجاعت، مردانگی و گذشت را می‌توان در قالب این داستان‌ها به کودکان آموزش داد.

«خوش» ادامه داد: یکی دیگر از مشکلاتی نویسندگان ادبیات عاشورایی با آن مواجه هستند این است که در بیان این واقعه اغراق می‌کنند. هیچ‌کس در رشادت امام حسین(ع) و یارانش تردید ندارد اما بعضی‌ها پا را فراتر می‌گذارند و به عنوان مثال می‌گویند که یاران امام(ع) در روز عاشورا 20 هزار نفر را کشتند که اصلاً باورپذیر نیست. نویسنده باید علم کافی به موضوع داشته باشد و بداند درباره‌ چه موضوعی می‌خواهد بنویسد. خیلی از بزرگ‌ترهای ما نیز به اندازه کافی با تاریخ عاشورا و شخصیت‌هایی که در این واقعه نقش داشتند آشنا نیستند.

در پایان آقای طاهرخوش از تمامی دست اندرکاران این مجموعه تشکر نموده و آرزوی توفیق و سلامتی برای آنان را خواستار است . التماس دعا

www.ibna.ir/vdchkxnzx23niqd.tft2.html