آقای پوروهاب با اشاره به چند کتاب منتشرشده از طاهر خوش، ضمن مثبت ارزیابی کردن حرکت ایشان، گفتند: البته قصه‌هایی که واجد خصوصیات ادبیات کودک باشند، در این میان وجود دارند و نقاط قوت­هایی را نیز می­توان سراغ گرفت. ایشان در پایان سخنانشان اشاره کردند: امیدواریم این جلسات نوعی نقد برای پیشرفت نویسنده باشد و پلی باشد برای ترقی ادبیات کودک و نوجوان ایران.

بعد از صحبت­های استاد پوروهاب، آقای نوری، تصویرگر کتاب کودکان و استاد دانشگاه به بحث درباره خصوصیات کتاب کودکان و تصویرگری در آنها پرداختند. ایشان بیان داشتند: کتاب‌هایی که در قطع خشتی و برای کودکان چاپ می‌شوند نه لزوماً، اما بهتر است در 16 صفحه باشند تا قابلیت مانور بیشتری برای گرافیست داشته باشند. ایشان بعد از این نکته به این مطلب اشاره کردند که تصویرسازی ادبیات کودک، امروزه در کشور ما دارای لغزش‌هایی است که آن را باب میل کودک نمی‌کند. در باب خصوصیات تصویرگری ادبیات کودک، مواردی از قبیل جذابیت کودکانه، ساده بودن و تخت بودن تصاویر، توجه به فریم و قاب­بندی، توجه به قصه‌ای که برای آن تصویرسازی می‌شود و مهم‌تر از همه، استفاده از خلاقیت اهمیت بالایی دارد؛ خلاقیتی که تصویرگر را مجاب می­کند علاوه بر قصه، تصویرهایی جزئی اما دل‌نشین بیافریند و کودک را شاد کند.

ایشان در ادامه برای نمونه‌ و نشان دادن مصداق­های قابل اعتماد و مطلوب از آنچه به زبان آوردند، به کتابی از تاراگومی  نویسنده و تصویرساز ژاپنی اشاره کردند. استاد نوری همان طور که صفحات کتاب را رو به حاضران ورق می‌زدند، از خصوصیات تصویرسازی و سبک تاراگومی صحبت می‌کردند و اینکه چه چیزی باعث جلب توجه کودک به این تصاویر می­شود؛ در واقع ایشان با این کار کاستی­های آثار تصویرسازان ایرانی را یادآوری کردند.

 استاد نوری سپس به این مطلب اشاره کردند که رابطه‌ بین تصویرگر، نویسنده و ناشر و صفحه­آرا باید به حدی باشد که کارشان یکدیگر را پوشش دهد. بعد از آن، آقای نوری با  اشاره‌ به لغزش‌های تصویرگری در چند کتاب طاهر خوش ابراز داشتند: امیدواریم ادبیات کودک و تصویرگری ما، با توجه بیشتر، به سمت جهانی شدن و دلپسند شدن برای کودکان نه تنها ایران، بلکه جهان گام بردارد.

در پایان نشست، آقای خوش ضمن تشکر از مرکز فرهنگی و هنری دفتر تبلیغات اسلامی برای فرصت دادن به او و همه نویسندگان و طلبه­هایی که در واقع روزی دانشجوی همین مرکز بوده­اند، و نوشتن و خلق داستان را در کلاس­های آموزشی آن یاد گرفته­­اند، ابراز داشت: کاستی­ها و خلأهایی که در کتاب­های کودکان با موضوع عاشورا و حوادث آن وجود داشت، وی را برای نوشتن این مجموعه مجاب کرده است و حتی عده­ای را به تقلید از آنها واداشته است.