دوشنبه 89 آذر 8 , ساعت 3:9 عصر
یا ربّ الحسین بحق الحسین
دومین کودک آسمانی
خانه فاطمه علیهاالسلام و علی علیه السلام خانه پاکی و صفا بود؛ خانه ای به لطافت رودها و به آبی آسمان ها. آن خانه در روزی مثل امروز، از شور و شادمانی پر شده بود. عطر دومین نوزاد آسمانی در خانه دختر پیامبر پیچیده
بود. خداوند به امام حسن علیه السلام برادری هدیه داده بود که او را حسین نامیدند. همه و همه از این هدیه بزرگ خدا، شادمان بودند.
ساکنان بهشت
امام حسین علیه السلام در بهترین خانه جهان به دنیا آمد؛ چون مادرش بهترین زن دنیا حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام بود، پدرش امام علی علیه السلام بود و پدر بزرگ او پیامبر بزرگ خدا، حضرت محمد صلی الله علیه و آله بود. با
تولد امام حسین علیه السلام ، قلب پیامبر پر از نور و شادی شد. اهل خانه، حسین علیه السلام را در پارچه سفیدی پیچیدند و به نزد پیامبر بردند. پیامبر نوه عزیزش را در دست گرفت، درگوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه
گفت. پیامبر در مورد امام حسین علیه السلام می فرماید: «هرکه من و حسین علیه السلام را دوست بدارد، من او را دوست دارم، و هر کس که من او را دوست داشته باشم، خدا هم او را دوست دارد، و هر کس که خدا او را
دوست داشته باشد، وارد بهشت می شود ».
بازی با پیامبر
حسن و حسین علیهم السلام هنوز کوچک بودند. بر پشت پیامبر سوار شدند و با او مشغول شتربازی شدند. پیامبر هم از بازی با نوه های عزیزش، لذت می برد. در آن لحظه ای که با آنها، گرم بازی بود فرمود: «بچه های من! بدانید
بهترین شترها شتر شماست وشما هم بهترین کسانی هستید که سوار بر شتر می شوید.» آخرین پیامبر خدا بچه هایی را بر دوش خود سوار کرده بود که همه اهل بهشت به آنها افتخار می کنند.
نویسنده طاهر خوش ساروی | نظرات دیگران [ نظر ]