بسم الله الرحمن الرحیم
ذ: ماه رمضان
ماه خدا
182- ماه مبارک رمضان، ماه خداست. مقداری در مورد ضیافت این ماه بفرمایید؟
به راستی ماه رمضان، ماه بزرگی است، حسنات در آن چند برابر شده، و گناهان از بین رفته و بر درجات انسان افزوده میشود.
کسی که در این ماه صدقه دهد، خداوند او را میآمرزد.
کسی که در این ماه به زیردست خود نیکی کند، خداوند او را میآمرزد. کسی که در این ماه خشم خویش را فرو نشاند، خداوند او را میآمرزد.
کسی که در این ماه صله رحم کند، خداوند او را میآمرزد.
جدّم پیامبر خدا9 فرمود: این ماه غیر از ماههای دیگر است، وقتی میآید با برکت و رحمت میآید و هنگامی که میرود، با آمرزش گناهان میرود.
باز فرمود: بدبخت واقعی کسی است که از این ماه خارج شود ولی گناهش آمرزیده نگردد.[1]
علت و فلسفه روزه
183- علت و فلسفه روزه چیست؟
علت روزه برای فهمیدن ألم و درد گرسنگی و تشنگی است تابندهی ذلیل و متضرع و مأجور و صابر باشد و شداید آخرت را بفهمد، علاوه بر آن در روزه إنکسار شهوات و موعظه از برای امر آخرت هست تا حال اهل فقر و نیاز را در دنیا و عُقبی بداند.[2]
قرآن و بهار دلها
184- رمضان ماه بهار دلهاست و قرآن خواندن در آن بسیار سفارش شده، حدیثی بفرمایید؟
قرآن کلام خداست، از آن نگذرید و هدایت را در غیر آن طلب نکنید که گمراه خواهید شد. قرآن ریسمان محکم خدا است. قرآن چنگ آویز مستحکم خدا و راه برگزیدهی اوست که بنده را به بهشت میکشاند و وی را از آتش نجات میدهد که با مرور زمان کهنه نشود و با گذشت سالها فاسد نگردد؛ زیرا که قرآن از برای زمانی خاص قرار داده نشده است، بلکه دلیل برهان و حجت بر هر انسان قرار داده شده است که باطل بر آن راه نیابد نه در زمان نزول آن و نه بعد از آن.[3]
[1] . وسایلالشیعه ج 7ص261.
[2] . همان ص3.
[3] - عیون باب 35ص457.
[4] - وسایل االشیعه ج 7ص229.
[5] . کمالالدین ج 2ص60.
[6] . عیون باب 58ص589.
[7] . وسایلالشیعه ج 7ص217. البته نه به نیّت اول ماه مبارک رمضان. بلکه یا به نیت روزه قضا یا به نیت روزه مستحبّی.
[8] . اشاره به علم: نِس( Ness)،«علم فتوی».
[9] . ارشاد ج 2ص365-369. لازم به ذکر میباشد که مأمون 20 سال از امام کوچکتر بوده، و امام نیز29 سال و دو ماه سن داشتند که ده سال در ایام هارونالرشید، پنج سال با خلافت محمّد امین و پنج سال آخر نیز معاصر با خلافت عبدالله مأمون- لعنةالله علیهم- همراه بود. بیعت امام در روز پنجشنبه سال 201 ه.ق بوده و از کارهای مهم آن روز میتوان به: ماجرای پوشیدن لباس و پرچم سبز، سکه زدن به نام امام، بیعت عباس پسر مأمون و ... بوده و همچنین میتوان به نوع بیعت امام با بیعت کنندگان که عبارتند از: امام دست خود را بالا گرفت به طوری که پشت دست به طرف خود امام بود و کف آن به روی مردم، اشاره نمود.
[10] . عیون باب 40ص469.