بسم الله الرحمن الرحیم
نمی دانم
چقدر با این واژه آشنایی دارید:سر دولت کلا ه گذاشتن...!!!ولی باور کنید سر دولت کلاه بزرگی می ره که بعضی وقتهاخودشان هم خبر ندارند تا چه برسد به دیگران.ماجرا از این قرار بود که من برای تبلیغ ماه مبارک رمضان به یکی از نقاط محروم و دور افتاده سفر کردم البته برای بار سوم به آن منطقه.
بعضی از شبها برای خانواده می خواستم تماس بگیرم که ناگهان یکی از بر و بچه های آن منطقه یک کارت تلفنی به من هم تعارف کرده من نیز قبول نموده، زنگ می زدم،در عین زنگ زدن متوجه شدم مبلغ موجودی روی کارت تمام نمی شود یعنی کمتر از 100 تومان که حدود چند دقیقه صحبت کردم. بعد از تمام شدن صحبت، رو به آن شخص کرده گفتم موضوع از چه قراره ؟و او نیز تمام موضوع خود و دوستان و اکثر همشهریان خود را برایم توضیح داد که ای وای چقدر کلاه سر دولت گذاشتند... حال به نظر شما دولت باید برای مبارزه با این افراد که بالای چهل نفر بودند که من می شناختمشان چه باید کرد..؟ حال نگو که اکثر مردم داخل شهر و شهرهای همجوار این کار را نیز انجام می دهند.
یکی از حرفهای جالب توجه آنها این بود که دولت حقّش است، مال ما را به دیگر دولتها داده ، اداره مخابرات نیز پول موبایل و.... زیاد از ما گرفته و ما فقط از این طریق می توانیم جبران کرده تا به حقّمان برسیم یعنی کارتی را به قیمت دولتی خریده آن را تا به قیمت دویست ریال آورده بعد برای ما می شود یک کارت دایمی .. این به آن در... یعنی کلاه سر دوست گذاشتن همانا و نان حرام به شکم زدن و بچه نا خلف درست شدن نیز همانا
و این یکی از چیزهایی بود که من توضیح دادم،و شما ای دولت مردان پس به فکر راه حلّ و گرفتاری مردم و خودتان بوده باشید و با رضایت خود و دولتهای بیگانه مردم را به انجام گناه وادار ننمائید.
|
طاهر خوش ساروی سلام دوستان عزیزم طاهر خوش ساروی ام. متأهل و دارای دو فرزند به نام های کربلایی علیرضا و فاطمه هستم. الآن 26 ساله که طلبه ام و 27 استان از کشور عزیزم را به امرتبلیغ و سیر و سیاحت گذراندم. علاوه بر دروس حوزوی، به نوشتن کتاب نیز مشغولم؛ که از شما خواننده محترم خواهشمندم در صورت صلاحدید این نگارش ها، پیام ارجمندتان راهگشای من خواهد بود. درپایان از تمامی شما دوستان سپاسگزارم. |