به نام او که هر چه دارم از اوست.

آه خدا: گفتم خسته ام . گفتی:

«لا تقنطوا من رحمة الله... از رحمت خدا مأیوس نشوید». «زمر/ 53».

گفتم : هیشکی نمیدونه تو دلم چی می گذره. گفتی :

«إنّ الله بین المرء و قلبه ...خدا حائل است میان انسان و قلبش». « انفال / 26».

گفتم : هیچ کسی رو ندارم. گفتی :

«نحن أقرب من حبل الورید... ما از رگ گردن به انسان نزدیکتریم». « ق / 16».

گفتم : ولی انگار اصلاً منو فراموش کردی! گفتی :

«فاذکرونی أذکرکم... منو یاد کنید، تا یاد شما باشم». « بقره / 152».

گفتم : چکار کنم تا بهت نزدیک بشم. گفتی:

« و أن اعبدونی هذا صراط مستقیم...و آنکه مرا پرستید این است راهی راست». «یس / 61».

گفتم: پدر و مادرم اذیتم می کنند. گفتی:

« وبالوالدین احسانا أما یبلُغَنّ عندک الکبر احدهما او کلا هما فلا تَقُل لهما اُف ٍٍ و لا تنهرهما و قل لهما قولاً کریماً : و به پدر و مادر نیکی کنید اگربرسند نزدت پیری را یکی از آنان یا هر دو پس نگو به ایشان اف و نهیب نزن بر ایشان و بگو به اینان گفتاری گرامی ». « بنی اسراییل / 23» .

ان شاءالله دوستان و خوانندگان این درد دل را از قرآن کریم در آورده و به دیگر افراد برسانند.

التماس دعا یا حق