به نام حضرت دوست
استقبال خیره کننده و پرشورمردم قم از رهبر انقلاب در سفرشان به این شهر، علاوه بر خوشحال نمودن مدافعان نظام اسلامی و دوستداران رهبر گرانقدر انقلاب، باعث واکنشهایی در بین ضدانقلاب و مخالفان نظام گردید. از این جمله واکنش سایت ضدانقلاب «کلمه» بود که در واکنش به استقبال بینظیر مردم قم از حضرت آیت الله خامنهای مطلبی منتشر کرد با این مضمون که بنا به فرمایش مولا علی (ع) این حرکت مردم برای استقبال باعث خسران دنیوی و اخروی و فتنه برای حاکمان میشود.
حجت الاسلام علیرضا پناهیان در مورد این بیان حضرت علی علیه السلام و ماهیت استقبال مردم قم از رهبری توضیحاتی بیان کردهاند که در ادامه میآید:
در حکمت 37 نهج البلاغه آمده: «وَ قَدْ لَقِیَهُ عِنْدَ مَسِیرِهِ إِلَى الشَّامِ دَهَاقِینُ الْأَنْبَارِ فَتَرَجَّلُوا لَهُ وَ اشْتَدُّوا بَیْنَ یَدَیْهِ» در مسیری که حضرت به سمت شام میپیمودند، گروهی از مردم شهر «انبار» حضرت را دیدند که شروع کردند پیاده به دنبال امام و در مقابل ایشان دویدن. حضرت ابتدا اعتراضی نکردند، فرمودند این چه کاری است که انجام میدهید؟ مگر حضرت نمیدانستند آنها چه کار میکنند؟ معلوم بود که به استقبال آمدهاند. اما منظور حضرت این بود که فلسفه کار شما چیست؟ آنها در جواب گفتند: «خُلُقٌ مِنَّا نُعَظِّمُ بِهِ أُمَرَاءَنَا» این عادت ماست، هرکسی رئیس شود ما این کار را برایش میکنیم. بعد از اینکه فلسفه این کار خود را بیان کردند، حضرت آنها را نهی کرده و فرمودند که این کار نفعی برای امرای شما ندارد. شما هم در دنیای خود ضرر میکنید و هم آخرتتان را خراب میکنید.
اگر آن روز هم مردم شهر «انبار» به امیرالمؤمنین(ع) میگفتند: «چون شما ولیالله و وصی پیامبر هستید، به شما احترام میگذاریم» یقیناً امیرالمؤمنین برخورد دیگری میکردند و مانع آنها نمیشدند. همانطور که رسول خدا(ص) در زمان هجرت مانع استقبال مردم مدینه نشدند و حضرت رضا(ع) نیز استقبالکنندگان از خود در نیشابور را از این کار نهی نکرده و حدیثی به آنها هدیه کردند. در حالیکه هر دوی این استقبالها پرشورتر و پرجمعیتتر از آن استقبال مردم شهر انبار بود.
بنابراین نیت و انگیزه استقبال خیلی اهمیت دارد و تعیین کننده است. اصل استقبال اشکالی ندارد؛ مهم این است که فلسفه آن چه باشد. اگر فلسفه آن شاهپرستی باشد، باید ترک شود ولی اگر فلسفه آن خدایی باشد، نه تنها اشکالی ندارد، بلکه طبق روایات، یکی از اوصاف یاران امام زمان(ع) است. ما استقبال و بدرقهای را خوب میدانیم که خودش قیام لِلّه و تظاهرات ولایی است.
زمانی که امام(ره) در نجف یا قم تدریس میکردند، شاگردانشان را از اینکه برای ایشان صلوات بفرستند نهی میکردند و راضی نبودند شاگردان حتی احترامی در این حد برایشان قائل باشند. میگفتند صلوات را جای دیگری بفرستید. اما وقتی بعد از سالها دوری از وطن بنا بود به ایران بازگردند، نه تنها از شکلگیری کمیته استقبال ممانعت نکردند، بلکه توصیهها و هماهنگیهایی را هم با آن کمیته داشتند.
امامی که راضی نبودند سرِ درسشان کسی به احترام ایشان بلند شود و صلوات بفرستد، از برنامهریزی برای استقبال میلیونی در تهران ممانعت نکردند. چون این استقبال، استقبال از شخص نبود؛ استقبال از شخصیت و جایگاه مقدّس ولایت بود. بعد از انقلاب هم همین روش ادامه داشت. حضرت امام(ره) به ابراز ارادت مردم میدان میداد. چون این ابراز ارادت به شخص ایشان نبود.
وقتی مردم آب وضوی پیامبر را به عنوان تبرّک میبردند، ایشان مانع نمیشدند. چرا به آنها نمیفرمودند: «این چه کاری است که میکنید؟ خودتان را ذلیل نکنید!» چون میدانستند مردم این کار را به خاطر خدا و با معرفت انجام میدهند. اگر مردم میگفتند: «هرکسی رئیس ما باشد وقتی دست و صورتش را میشوید ما آب وضویش را جمع میکنیم»، قطعاً حضرت مانع میشدند
همچنین حضرت آیت الله نوری همدانی بیان داشت: یکی از سئوال هایی که خیلی از ما پرسیده شد این بود که این استقبال چه ضرورتی دارد، بعضی ها با استناد به برخی از کلمات قصار امام علی در نهج البلاغه گفته اند حضرت علی این گونه استقبال ها را نهی کرده است در حالی که در سفری که امام علی (ع) به شام برای جنگ صفین داشتند و عده ای از آن استقبال کردند حضرت فرمودند این استقبال برای چه بود. آنان گفتند این سنت ما برای استقبال از پادشاهان است و حضرت علی این نوع استقبال را نهی کرده است.
این مرجع تقلید اضافه کرد: وقتی پیامبر گرامی اسلام (ص) از مکه به مدینه رفتند و همچنین زمانی که حضرت امام رضا (ع) به خراسان سفر کردند استقبال بسیار پر شوری از ایشان صورت گرفت و مردم ایران نیز همواره مردمانی ولایی بوده اند.
این مرجع تقلید گفت: استقبال از ولایت و ولی فقیه و تکریم ایشان بسیار خوب است و مسافرت حضرت آیت الله خامنه ای به شهر مقدس قم نیز سفری با برکت بود.