بسم الله الرحمن الرحیم          

امروزه در کشور اسلامی ما علی الخصوص در دانشگاه ها بحث روی این موضوع است که، چرا و به چه دلیل نماز پنج گانه در سه مرحله خوانده شود ، آن هم به صورت جماعت. این شبهه ای که بعضی از دوستان ناآگاه و یا آگاه ما ، که در بین جوانان همچون سیل خروشان که از طرف دشمنان دین مطرح شده به خورد جوانان عزیز ما می دهند و چه بسا جوانان با عدم علم به این موضوع به طرف آنان ـ دشمنان و تفرقه افکنان ـ  میل و رغبت نشان داده ، واز پیروان بی چون و چرای آنها می شوند . لذا این حقیر با اندک معلومات علمی و دینی خود با استفاده از کتاب و سنت ـ علی الخصوص از منابع اهل سنت ـ توسل جسته ؛ در پی پاسخ به آنان بر آمدم . لذا از خوانندگان عزیز (علی الخصوص دانشجویان ) تقاضا دارم با مطالعه و حوصله مطالب ذیل را خوانده ، واگر سوال یا شبهه ای برایشان به وجود آمده ، در زمانی مناسب در پی پاسخ بر آمدن آن شبهه خواهم آمد.

هر موجودی در پیشگاه خداوند و پروردگار جهان هستی ، تواضع و تسبیح خاصی دارد ، همان طوری که در قرآن در سوره اسرا آیه 44 آمده است: نیست موجودی مگر آن که به شکرانه و ستایش خدا تسبیحش گویند؛ و انسان این موجود ظریف و عجیبی که می تواند با اراده و انتخاب خود از تمامی موجودات پدید آمده برتر و یا پست تر قرار گیرد، انسانی که عقیده بر حقانیت اسلام آیین حیات بخش قرآن و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) دارد، بدون وظیفه و تکلیف نمی باشد ، (بلکه در محدوده و چهار چوب اسلام و قرآن دارای تکالیف مختلفی ـ فردی ، خانوادگی ، اجتماعی ، عبادی، سیاسی، اخلاقی ، و فرهنگی ، اقتصادی و ... می باشد که از جمله برنامه نماز است. و این نماز مهمترین رابطه ی خلق با خالق ، عالی ترین برنامه ی تربیت ، وسیله ی تهذیب نفوس و خود سازی ، ناهی از فحشا و منکر و در نهایت سبب قرب الی الله است. و نماز با جماعت سبب قوت و قدرت مسلمین و وحدت صفوف آنها و سر زندگی و بالندگی جامعه ی اسلامی است .

نماز به طور اصولی در هر شبانه روز پنج بار انجام می شود. سوال و شبهه ای در ذهن عزیزان مطرح شده که آیا جدا کردن نمازهای پنج گانه و وقت های جداگانه یک حکم الزامی است که در این صورت بدون انجام این پنج وقت باطل می شود؟! و یا می توان همین نماز پنج گانه را در سه وقت انجام داده بدین صورت : نماز صبح ـ نماز ظهر و عصر ـ نماز مغرب و عشا.

اما روایات اهل سنت :

1- عن ابن عباس قال :«صلیت مع رسول الله ثمانیاً جمعیاً و سبعاً جمیعاً»

 ابن عباس : با رسول خدا (ص) هشت رکعت (ظهر و عصر) و هفت رکعت( مغرب و عشا) به صورت جمع خواندم (بخاری ، ج 2 ، ص 72، مسلم ج2 ص 152، احمد ج 1ص 221)

ادامه مطلب...

بسم الله الرحمن الرحیم

سوال:

در میان اکثر عوام مرسوم است ،هنگامی که می خواهند کاری انجام دهند،وقتی که کسی عطسه کند،می گویند،صبر آمد،مدتی صبر کنند،بعد به دنبال آن کار می روند ودر میان بعضی مرسوم است وقتی که دو بار عطسه ی پی درپی آمد می گویند خوب است،وباید در این کار عجله کرد .آیا از نظر شرع این عطسه چنین خاصیتی دارد؟! و اصولاً عطسه کردن چه رابطه ای با صبر و عجله نکردن دارد؟!

پاسخ:

چنان که علما ی بزرگ و آنان که تمام احادیث چهارده معصوم –علیهم السلام –را زیرو رو کرده اند می گویند: هیچ اثر و دستوری در شرع دیده نشده که موقع عطسه کردن  انسان صبر کند و به دنبال کارش نرود.

توضیح آن که:

بدن انسان مثلاً بسان (لکوموتیو) قطار است که صداهای مختلف و گازهای گوناگون دارد،کارخانه بدن گاهی عوامل و عوارضی به شُش و ریه وارد می سازد که تولیدعطسه می شود ،عطسه کردن مانند،سرفه کردن و دهن درّه نمودن و سکسه و… از عوارض کارخانه ی خودکار بدن است،از نظر عقلی و طبیعی هیچ گونه رابطه ای با صبر کردن در کار مورد نظر ندارد.

آری اگر پس از عطسه کردن،انسان فال بد بزند،چون با فال بد زدن ذهن تیره میخواهداقدام به کاری کند ،ممکن است اثر بد داشته باشد.از این رو در آئین مقدس اسلام ((تفأل ))که فال نیک زدن است،مستحب است،ولی ((تطیّر)) که فال بد زدن است مکروه می باشد.رمز محبوبیت تفأل از این رو است که انسان در حال فال نیک زدن امیدوار به فضل الهی است و به رحمت خدا دلبسته است ولی در تطیر امیدی به رحمت خدا ندارد بلکه در او سو ء ظنّی به وجود آمده که در انتظار بلا است.معلوم است کسی که از رحمت خدا مأیوس نباشد یعنی حُسن ظن به خدا دارد،خداوند طبق فرموده اش((أنا عندظنّ عبدی المومن ))متوجه گمان بنده ی مومنش هست ،از اینجاست که اثر تفأل و تطیر آشکار می گردد،از این رو در روایات پیشوایان مذهبی سفارش شده که فال بد نزنید و اگر فال بد زدید با توکل به خدا و با صدقه دادن و بی اعتنایی به آن از آن بگذرید.

امام صادق علیه السلام فرمودند:فال بد زدن بستگی به فال زن دارد،اگر آن را سهل گرفته ،اثر آن سهل است،و اگر آن را مشکل و سخت گرفته،اثر آن سخت است و هر گاه برای آن هیچ اثری در ذهن خود قرار نداده بر او چیزی نیست )).(وسایل الشیعه،ج 8 ،ص 262)

روی این اساس ،هر گاه پس از عطسه کردن ،فال بدی زده نشود و یا اگر فال بدی زده شد ولی به آن اعتنایی نشود و برای آن هیچ گونه ترتیب اثر ندهند،هیچ گونه اثری ندارد ،و بسان سرفه ای است که از دهان صادر شده است.

این که شنیده ایم می گویند طبق روایاتی ((عطسه از رحمان است و دهن درّه از شیطان )).منظور این نیست که عطسه انسان را از بلای آینده خبر می دهد و انسان صبر می کند از این رو از لطف خدا است))،بلکه عطسه علامت صحت و عافیت بدن و نشانه ی فعالیت جسم و روح است،ازاین رو از لطف خداست ولی دهن درّه،نشانه ی خواب ،چرت ،کسالت و عدم فعال بودن بدن است پس از شیطان است.

از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت شده که عطسه برای تمام بدن نافع است،و هر گاه از سه بار بیشتر ((پی در پی ))شود نشانه بیماری است.

((منبع : پاسخ به پرسشهای مذهبی شما،مرحوم محمدی اشتهاردی ص 111)).

بسم الله الرحمن الرحیم 

فضیلت ایرانیان از زبان پیامبر صلی الله علیه و آله

1-خداوند در میان بند گانش ،دارای دو خیر و نیکی است: الف: نیکی او در میان عرب،در قریش است. ب: نیکی او در میان عجم ،در جمعیت ایرانی است.(رابطه ایران با اسلام و تشیع ،محمدی اشتهاردی (ره) ص 42). منظور از این سخن این نیست که موضوع نژاد ،موجب برتری است بلکه منظور خبر دادن از نبوغ و استعداد و زمنه هایی است که در قریش در نژاد عرب و در ایرانیان در نژاد عجم وجود دارد.

2 - پشگا مان چهار نفرند: 1-من پیشتاز عرب به اسلام هستم. 2-صهیب پیشگام رومیان است.

 3- سلمان پیشگام ایرانیان است. 4- بلال پیشگام مردم حبشه است.(منبع همان) 3-دانش ایرانیان : اگر دین در ستاره ی ثریا باشد سلمان و قومش (ایرانیان)به آن دست می یابند.

بسم الله الرحمن الرحیم

 1-خدای تعالی ناسزا و ناسزاگویی را دشمن دارد.

 2- هر دردی دوایی دارد و دوای گناهان ،آمرزش خواهی است.

 3- خانه ای که در آن بچه نباشد،برکت ندارد.

 4- مصیبت ها،مرض ها و اندوه ها، کیفرهای دنیوی هستند.

 5- یاد خدا ،شفای دلهاست.

 6- هر قرضی که سود آور باشد، رباست.

 7- هر که خانه ای بفروشد و با آن خانه ی دیگری نخرد ،آن پول برایش برکت نخواهد داشت.

 8- با اهل زمین مهربانی کن ،تا اهل آسمان برتو رحم کنند.

 9- مسکن ،همسایه ی خوب و سوا ری خوش رکاب از سعادت مرد است.

 10- واسطه گری میان دو نفر در کار ازدواج،از بهترین واسطه گری هاست.

 11- روز قیامت ،قرآن شفیع خوبی برای قرآن خوان است.

 12- اگر دانش از ثریا آویزان باشد،هر آینه،قومی از فرزندان فارس (ایرانیان )بدان می رسند.

 13- از چشم بد به خدا پناه برید،زیرا بد چشمی حقیقت دارد.

 14- تو را از سه خصلت نهی می کنم : حسد ،حرص و تکبر.

 15- با زکات ،اموالتان را حفظ کنید، با صدقه ،بیمارانتان را درمان نمایید،و دعا را در مقابل گرفتاری سپر سازید.

 16- عیادت کننده ی مریض ،(گویا)در راه بهشت قدم می زند تا وقتی که (از عیادت)باز گردد.

 17- اعتبار نامه به مهر آن است.

 18- هر درختی ،میو ه ای دارد و میو ه ی دل ،فرزند است.

 19- گدای در خانه ی مو من ،هدیه خداوند به اوست.

 20- هر گناهی ،توبه ای دارد مگر بد اخلاقی.

بسم الله الرحمن الرحیم

 مومن آینه مومن است :

آینه: زمانی عیب را می گوید که خود غباری نداشته باشد.

آینه: از روی صفا ولطافت می گوید غرض و مرض ندارد.

آینه: عیب را بی سر و صدا می گوید.

آینه: تنها عیب را نشان نمی دهد،زیبائیها را هم بازگو می کند.

 آینه:عیب را چند برابر نمی کند.

 آینه: در عیب گویی مراعات پست و مقام نمی کند.

آینه: در عیب گویی توقع و انتظاری ندارد.

آینه: فقط عیب ظاهر را می گوید،تجسس نمی کند.

 آینه: عیب را چون عقده به دل نمی گیرد.

آینه:هر چه بهتر بگوید ارزشش بیشتر است.

آینه: را هنگام عیب گویی نباید شکست.

 آینه: در حال شکستگی نیز از کارش دست بردار نیست.

بسم الله الرحمن الرحیم

1-بار خدایا:مرا بیامرز و مرادر خانه و زندگی ام گسترش بخش،وبه رزق وروزی ام برکت ده.

2-بارخدایا:فرجام همه ی کارهای مارا نیکو گردان،وازخواری دنیا وکیفر بازپسین پناهمان ده.

3-بارخدایا:مرا ازکسانی قرار ده که وقتی نیکی می کنند شادمان می گردند،وآن گاه که

بدی می کنند آمرزش می طلبند.

4-بارخدایا:مراسپاسگزار گردان وشکیبایم ساز،ومرادر چشم خود کوچک گردان ودر چشم مردم

بزرگ.

5-بارخدایا:مرااز خودبه گونه ای بترسان که گویی تورا می بینم،ومرا به وسیله ی پروای خود

نیک بخت ساز،ومرا با نافرمانی خود تیره بخت مساز.

6-بار خدایا:مرابه هنگام ایستادن ونشستن وخفتن،به برکت اسلام حفظ فرما،و مرا به سرزنش دشمن و آدم حسود گرفتار مکن.

7-بار خدایا:به هنگام سالمندی و واپسین مرحله ی زندگی من،رزق و روزی ات را بر من

گسترش بخش.

8-بار خدایا:گناه ونادانی وزیاده روی مرا در کارم وآنچه تو به آن از من داناتری برایم ببخشا ی.

9-بار خدایا:کار آیین مرا-که حافظ سرنوشت من است -به سامان آور،ونیز کار دنیای مرا،که

زندگی ام در آن است،ونیز کار آخرتم را،که بازگشتم به سوی آن است.

بار خدایا:زندگی را برایم مایه ی افزودن نیکی ها ساز،ومرگ را مایه ی آسایش من از هر

بدی و بیدادی قرار ده.

10-بار خدایا:گوش ها ،چشم ها،دل ها وزنان وفرزندان ونسل مان را خجسته ساز وبامهرت

به سوی ما باز آی که تو همان توبه پذیر ومهربانی.

11-بارخدایا:میان ما صلح وسازش پدید آور،ومیان دلهایمان مهر وپیوندبخش ومارا به راه های

آسایش وامنیت راه نما،و مارا از تاریکی ها به سوی روشنایی برهان،واززشتی های آشکار

ونهان دورمان ساز.

12-بار خدایا:مرا در سختی ها ی مرگ و گرفتاری های آن یاری فرما.