سلام عيدتون مبارک مطلب شما رو خوندم وبلاگ شما را هم مشاهده نمودم چيزي که براي من خوب باشد عايدم نشد در آن بوي خدا را خيلي خيلي کم رنگ و بي روح حس نمودم شايد براي من اينطور باشد خدا کنه که اينطور باشه اما در مورد مطلب من که نگاشته ام ، اينکه اگر شما به آن -العياذبالله- اعتقاد نداريد چيز مهمي که نيست شايد الحمدلله شکم شما تا امروز سير سير بوده که لذت معنوي را نچشيده باشيد اگر به اندازه يک پر مگسي در محضر استادي که از لحاظ معنوي چيزي داشته، نشسته و زانوي يک شاگرد را به زمين زده بوديد هيچ وقت چنين چيزي بيان نمي کرديد؛ مگر داستان مولاي متقيان علي عليه السلام و حضرت زهرا عليهاالسلام و فرود آمدن آيه ويطعمون الطعام علي حبه مسکيناَو يتيماَ و اسيراَ را نخوانده ؟!!!!! اما براي من بارها اتفاق افتاده است.روزي براي ديدن آخرين شاگرد مرحوم سيد علي آقاي قاضي ؛ آقا سيد عباس حسيني کاشاني که از مراجع و عرفاي گمنام بودند و امام جماعت حدود 30 - 40 سال در حرم امام حسين و حضرت اباالفضل عليهما السلام رفته بودم به منزلشان خادمشان گفتند که حال آقا خوب نيست.من به ايشان عرض کردم که يک طلبه آمده و ايشان در نهايت بزرگواري پذيرفتتند.در آنجا آنقدر خوشحال بودم که اگر تمام خانه را پر از طلا و جواهر به من مي دادند من آن را يا ديدن يک لحظه حضرت آقا عوضش نمي کردم با آنکه در آن روزها از لحاظ مالي هم در مضيغه بودم و شايد بي نهايت براي من و امثال شماها نيز ااتفاق افتاده باشه.به هر حال داستان علماي بزرگوار را نه نه داستان پيامبران را حتماَ بخوانيد شايد ..... و من يتوکل علي الله فهو حسبه منت خلقي براي لقمه اي نان مي کشيم ديگري نان مي دهد ما ناز اينان مي کشيمچون توکل نيست کار ما به دست مردم است خواجه ما را منتظر ما ناز دربان مي کشيم.بياييم غرور کاذب خومان را با مطالعه زندگي پيامبران و ائمه بزرگوار و علماي شيعه بشکنيم و به روش آنان احترام بگذاريم هرچند قبول نداشته باشيم.التماس دعا يا حق[گل][بدرود]